هر کدام از ما چیزی را که برایش با ارزش بوده از دست می دهد . موقعیت های از دست رفته ، احساساتی که هرگز نمی توانیم دوباره به دست بیاوریم .
این بخشی از آن چیزیست که معنی اش زنده بودن است . اما درون سرمان اتاق کوچکی است که آن خاطرات را در آن نگه میداریم.
اتاقی شبیه قفسه های توی این کتابخانه ، و برای درک عملکرد قلبمان باید مدام کارت های مرجع جدید درست کنیم. باید هر چند وقت یکبار چیز هارا گردگیری کنیم ، آنها را هوا بدهیم ، آب گلدان ها را عوض کنیم .
تو برای ابد در کتابخانه خصوصی خودت زندگی میکنی .✨🧡
‘کافکا در کرانه’
