⟮❪ سلام امیدِ من، امیدِ زندگی، سلام بنده من!
هر روز که میگذره، بیشتر بهت ایمان میارم به تلاشت، به صبر و مهربونیت، به اون قلب پاک و محبتی که توی وجودت موج میزنه.
میبینم چقدر زحمت میکشی، چقدر خسته میشی و باز لبخند میزنی، و همون جا ته دلم یه حس قشنگ میگه : ‹ چقدر بهش افتخار میکنم. ›
میدونم روزایی هست که دلتنگی فشار میاره، که خستگی روی شونههات سنگینی میکنه. اما بدون من همیشه اینجام، کنار دلت، حتی از این فاصلهی طولانی. شاید نتونم دستاتو بگیرم، اما قلبم همیشه کنارت میتپه.
تو فقط عشق من نیستی ؛
﮼ تو قسمتی از روح منی
﮼ تو اشرف مخلوقات منی
هر بار که اسمت رو میشنوم، لبخند میزنم و میگم :
‹ خوش به حال دلی که امید داره..»
دلم پر میکشه برای اون روزی که ببینمت، که چشمهام توی چشمای مهربونت گره بخورن،و با تموم وجودم بگم :
« این همون امیدیه که با بودنش، زندگی قشنگتر شده. »
تا اون روز، بدون که من با تموم عشق و باورم پشتت ایستادم. تو دلیلی برای لبخندم، و آرزوی هر شب و روز من برای دیدنت
دوستت دارم، با تمام وجودم بنده من!
