دو ماه دیگه ۳۹ سالم میشه، هنوز که میرم سرکلاس با دانش آموزام اخرای ساعت که چند دقیقه ای وقت اضافه میاد کلی حرف می زنیم و میگیم و می خندیم حس می کنم اندازه اونام و ۱۳ سالمه، گاهی از ته دلم خوشحالم که با پسر سه سالم بازی میکنم و اندازه اون کیف می کنم، عاشق دیدن کارتنم،حتی گاهی با پسر یازده سالم کل کل می کنم، نکنه هیچ وقت واقعا بزرگ نشم؟