اطرافیانم...
همه میگن تو روحیه ی کار داری
روحیه مردانه داری
شخصیت جدی و محکمی داری
نمیدونم درسته یا غلط
حتی پدرم وقتی میخواد به من محبت کلامی داشته باشه
دختر مغرور من
همکارام (خانوم هستن) بهم میگن تو رو نمیدی کسی بیاد طرفت برای آشنایی و ازدواج
ولی این حرفاشون
هم ناراحتم میکنه
هم خوشحال....
خوشحال از اینکه میتونم توجامعه حق خودمو بگیرم
چون من قبل از شاغل شدن اضطراب اجتماعی داشتم
ولی حالا که مستقلم میتونم با دیگران ارتباط برقرار کنم
و ناراحت از اینکه....
ظرافت زنانه
اون ناز و عشوه هارو ندارم
و اگر روزی ازدواج کردم
حقیقتا نمیدونم چطور برای همسرم ناز داشته باشم...
شماها منو نمیشناسید
ولی صد در صد تو تاپیک ها با موضوعات مختلف کامنت های منو خوندید
چه حسی یا برداشتی از من دارید؟
