کتامین درمانی

"داداش" چرا رو خودت برچسب های بیماری زدی؟ و دوم مگه مریضی که دنبال درمان باشی؟ آخه کمبود ترشح دوپامین دیگه چه مزخرفی هستش (که من وقتی پیام های قبلیت را می خوندم دیدمش) اصلا جوری میگی کمبود ترشح دوپامین انگار کلی مطالعه در این هورمون داشتی، اینا حرف های مفت روانشناس های پولکی و کم سواد، هوش مصنوعی و باور خودت هست که میگن بیماری. مگه آدم توی خونه یا جای دیگه یکجا بشینه و کاری نکنه فکر میکنی سرحال میشه و پرواز میکنه؟

خیر اینجوریا هم فکر میکنی نیست. لذت واقعی تو کار کردن و زحمت کشیدن هست و مخصوصا تو درد هست. البته اگه درد را به رنج تبدیل نکنی. تنها و بزرگترین مشکل تو بیکاری هست. آره بیکاریه. تو بیکاری. نمیدونی چه کار کنی. تو از این ابزار مسموم تو دستت خیلی استفاده میکنی. (استفاده از مجازی مساوی با مصرف سم)

مغز انسان چیز خیلی شگفت انگیزی هست. مغز اگه ببینه هیچ پیشرفتی حاصل نیست و امروزش با دیروزش فرقی نکرده تشخیص میده که یه جای کار میلنگه. و افسرده میشه. اون وقت هایی که کار مثبت میکنی بهت هدیه میده مثلا از این هدیه هایش هورمون لذت(دوپامین)، هورمون شادی یا شایدم تستوسترون بده(افزایش مقدار ترشح) که نمیتونی ترشحشون را دستکاری کنی آخه قبلا یه عده داشتن ترشح اینا هک میکردن تا زیاد کنن ولی متاسفانه جامعه نامشون را معتاد مواد مخدر نامید.

در مورد اینکه اون دختره ازت جدا شد هم ممکنه کار هورمون دوپامین باشه. آخه هنگام عاشقی این هورمون ترشح میشه ولی بعد از مدتی قطع میشه و اینجوری به اصطلاح میگن طرف حسی به من نداره. در ضمن این روابط بدون شرعی خودش سمه مطلقه. چون هر دو طرف را نابود میکنه و نهایت ترشح دوپامین تو یکی از طرف ها زودتر متوقف میشه و از همه تر حرامه(حرام همه چیز هایی هست که به خودت آسیب میرسونه).میخوای با یکی که از جنس خودت نباشه رابطه داشته باشی باید به فکر روابط دائم (ازدواج) باش. که وقتش نرسیده. چون واسه خودت کسی نیستی هنوز اگر فکر میکنی هستی به این فکر کن که اگر دختر بودی با فردی مثل خودت ازدواج میکردی یا نه؟ با این شغل و کار و روحیه اش؟ برو دنبال پیشرفت باش. هرجور پیشرفت مثبتی. به ارزش های مذهبی ایمان بیاور. چون قطعا نیروی برتری این جهان مادی را پدید آور کرده و قطعا برای مخلوقاتی چون انسان راهنمایی ها هم قرار داده. بهت پیشنهاد میکنم از بین دو قرص آبی و قرص قرمز یکی را انتخاب کنی. قرص قرمز همون زندگیه الانته و قرص آبی هم اون چیزی که پایین میگم.

1- فرد مومن و مسلمان باش و نماز بخون.

۲- اگه کلاس و درس داری سفت بچسب بهشون.

۳- روزی حداقل یک صفحه کتاب مفید غیر از دروس تحصیلی ات خوب بخون، ترجیها انگیزشی، موفقیت و روانشناسی (به هیچ عنوان رمان نخوان.)

پیشنهاد من: خرده عادت ها، سه دقیقه در قیامت، شنود، اثر مرکب، شهید ابراهیم هادی، مغز ما چگونه خود را تغییر میدهد، اثر دوپامین در زندگی و... (اینارا من تازگیا خونده بودم مفید بودن البته پیشنهاد زیاده خودت هرچی دوست داری بخون)

۴- ورزش روزی ۲۰ دقیقه، ترجیها پیاده روی در بیرون یا ثبت نام در باشگاه های رزمی

۵- واسه خودت دوست از جنس مرد پیدا کن که اهل پیشرفت باشه. اهل ورزش و کوهنوردی باشه.

۶- کلیپ های آموزشی ببین

۷- برو یه دوره کارآموزی یه شغل فنی (هر شغلی که فکر میکنی دوسش داری و استعداد هم فکر میکنی داشته باشه)

اگه پول نداری میتونی دوره های آفلاینشون را در اینترنت ببینی

۸- سعی کن شب زود بخوابی و صبح هم زود بیدار بشی.

۹- تغذیه ات را اصلاح کن و خودت را در معرض نور خورشید قرار بده.

۱۰- اگر عادت های ج ن س ی داشتی ترک کن.

۱۱- سعی کن از همه چیز لذت ببری مثلا خودم الان آنفولانزا گرفتم و تبم هم بالاست و سرم هم هر از گاهی درد میکنه ولی ناراحت نیستم. چون دلیلی نداره ناراحت باشم و به جاش میتونم از این حس مریضی و استراحت و سوپ داغ لذت ببرم.

در ضمن جز این دو قرص گزینه سومی نداری. چون چیزی به عنوان تحت عنوان بی خیال شدن این متن و موکول کردن به آینده جز همون قرص قرمز حساب میشه. چون در واقع اگه بیخیال بشی یعنی قرص قرمز را انتخاب میکنی و بر میگردی به زندگی قبلیت.

خب خب تا اینجا دیگه کافیه. افسار کنترل دست خودته. اگه سابقم را ببینیی میبینی هر چند ماه یه متن واسه کسی مینویسم میرم و فعال نیستم. واسه همین اگه جواب دادی ممکنه چند ماه بعد نگاه کنم یا شایدم وقت کردم زود دیدم و جواب دادم تا ماه های آینده خداحافظ.