پشت پنجره میشینم خنده این پشت نی
اخمام تو هم .. غصه ها کوهن
انگار مجبورم... که ازت دورم
بی تو این شب ها ..چِقَدِ شومن
چقدِ رفتارت تاثیر داره رو من
نه میتونم جلوت این بحثه رو بازش کنم
نه میتونم با غم تنهایی سازش کنم
نه غرور اجازه میده که به تو خواهش کنم
ولی من دلم پر میزنه موهاتو نوازش کنم
..
داره میشه ۴ سال
(تو خاطراتم هنوز زنده ای رفیق)
🚶♀️