چند وقته که تصمیم دارم ؟خونموعوض کنم یااپارتمان
دلیلشم بخاطر پایین شهر بودن و اینکه اندازه آپارتمان تمیز ولوکس نیست.
تا اینکه دیروز جاریم دعوتمون کردخونش
بچهای من عادت دارن با صدای بلند توحیاط بازی کنند تا اینکه پنج دقیقه بعدهمسایشون اومد تذکر داد
بچهای که آروم کردیم نیم ساعت بعد یکی دیگه اومد گفت صداتون بلنده داریم استراحت میکنیم حالا هفت غروب ماهم بلند حرف نمیزند
یعنی لحظه شماری کردم برگردم خونم
یه چیزایی جاریم تعریف کردکه شاخ دراوردم
یسری همسایه ها کم طاقتن یا بهتره بگم شعور همسایگی ندارن
خب هفته ای یک بار مهمون برای هرکسی میاد ادم باید تحملشو ببره بالا سر هرچیزی نره تق تق در بزنه
پایین شهر بالا شهر نداریم
مهم فرهنگ هست
وا هیچ کس نباید نفس بکشه
ماها که خونه تو ویلایی بزرگ شدیم نمیتونیم آپارتمان نشینی رو تحمل کنیم!!
یه دوره مارو جو گرفت و رفتیم آپارتمان نشینی، ۶ ماه نشد برگشتیم و دوباره ویلایی گرفتیم.
اپارتمان سخته همش باید مراعات کنی
واقعن پنج دقیقش برای من پنج سال بودهمش خجالت میکشیدم همش چپ چپ نگامیکردم بچهامو
ولی فکر میکردم سخته ولی نه انقد
شایدم همه اینطورنباشن جاریم بنده خدا اینطوریه
نمیدونم هرچی بود بد بود
بااینکه دویست متربودعینه لونه مرغ بود بازم
بنظر من حیاط خیلی مهمه خیلی اونم شخصی نه مشاع
تاپیک قبلم در مورد همسایه بود...الان همش دارم خودخوری میکنم چرا جوابش رو دادم
خیلی بنده خدا دلم واسه جاریم سوخت
گفت جرعت ندارم سبزی سرخ کنم یا بچم جوجه بخره
حالا من محله ازون پایین تر میشینم
خونمم لوکس نیست ولی هروقت بخوام مهمونی میگیرم بچه ام بازی میکنن حیاط توحیاط سبزی سرخ میکنم آشپزی میکنم آهنگ با صدای خیلی زیاد میزارم
کسی بخدا کارنداره
بمون همون ویلایی به دنیا می ارزه هر جور که باشه
ای بابا خواندمش چقدر بدبه اون چه ربطی داره اخه
بخدا اینجاروبفروشم میتونم لونه مرغ بالاشهر اپارتمان بخرم ولی صدسال این کار نمیکنم ارامش خریدنی نیست بنظرم
بااینکه خونم سی چهل متره ولی حیاطش خیلی بزرگه قدیمی هم هست ولی توحیاطش همه چی گذاشتم حداقل زندگی میکنم چیه آپارتمان اخه
