وقتی برام قلدری میشه نمیتونم حقمو بگیرم یا وقتی بهم توهین میشه فقط میتونم یه نگاهه مظلومانه کنم
یا حتی وقتی ازم تعریف میکنن نمیتونم جوابی بدم (:
حتی نمیتونم تو چشاشون نگاه کنم
حتی اگه کسی منو بزنه فقط وایمیسم
وقتی که یه اکیپ پسر توی پیاده رو هستن و دارن مرخرف میگن نمیتونم از اونجا رد شم چون یا اذیتم میکنن یا بهم تیکه میندازن؟ و من کاری جز راه رفتن تند که فقط از اونجا دور شم نمیتونم کنم تازه اگه بهم دست نزنن(: و بلایی سرم نیاد
یا حتی نمیتونم برم سوپرمارکت و درست خرید کنم نمیتونم میوه بخرم و تو کلاسایی که میرفتم هیچ حرفی نمیتونستم بزنم
از تاکسی سوار شدن میترسم از اسنپ سوار شدن میترسم و اتوبوس سوار شدن برام وحشتناکه
سرویس بهداشتیای عمومی؟ مثه جهنمه اگه تو دستشویی زنونه برم راحت نیستم و اگه به قسمت مردونه برم امن نیستم..
پسرای دبیرستانی؟ ازشون متنفرم دوست دارم همشون بمیرن و از همه بدتر مردمی که زول میزنن و مردایی که اسیب میزنن و زنایی که قضاوت میکنن
حس وحشتناکیه وقتی همه نگاه ها روته مایع ابروریزیه خاتوادتی و انگار بیشتر مردم ازت متنفرن یا برعکس عاشقتن عاشقه جسمت
من ماه هاست از خونه بیرون نرفتم پوستم عین گچ سفیده شده دلم میخواد افتابو ببینم و بتونم تو هوای ازاد نفس بکشم برم خرید کنم و دوستامو ببینم و مثه بقیه یه دبیرستان معمولی رو میگذروندم
دوست دارم دیگه نترسم دیگه تحقیر نشم و دیگه جنسی نباشم فقط یه ادم مثه بقیه باشم
دوست دارم حرفمو بزنم ولی تاحالا اصلا تونستم از خودم دفاع کنم..؟
به نظرتون راهی هست که بتونم با این شرایط محکم باشم و موقع حرف زدن با مردم از اضطراب خیس عرق نشم به هرحال همه ادما نمیخوان بهم اسیب بزنن..
