نمیتونم تصور کنم یکی معلم باشه سی سال کار تکراری درسا تکراری کتاب تکراری با بعالمه بچه ک ممکنه گیراییشون یعدشون کم باشه و یا درسی بخوای چند بار توضیح بدی بعد بگن نفهمیدم حس میکنم همش تنشه و اجبار
بخاطر تعطیلیاشه البته ک هیچ شغلی نداره و رویاییه واسه زن ولی این سی سال تکراری و سر کله زدن فک نمیکنم ارزش داشته باشه مگه اینکه یک آدم بیخیال با صبر خیلی زیاد باشی و دلسوز که بعدها کسی باشه
من شده بچه خواهرم درس خواستم یادش بدم آخرش رسیده ب فحش تازه چقدر رودرواسی دارم بچه خودم بود میزدمش
میگم نکنه اشتباه کردم نرفتم دبیری
نه علاقه دارم می حوصلتو فقط تعطیلیاش برا متاهلی و بچه دار شدن میگم
چون دوست دارن!
ممکنه یکی هم بگه چطوری هدفتون پزشکیه که همه ش توی مریضا باشید
به عنوان ی خانم شاغل
میگم اگر یک خانم بخواد حتما شاغل باشه، بهترین مورد براش معلمیه
ب هزار و یک دلیل
و من خیلی خیلی پشیمونم ک نرفتم سمتش
خوب هرکسی شخصیتش متفاوته
یکی دوست داره هیجان انگیز باشه
یکی دوست داره معلم بشه زود هم ازدواج کنه بچه دار بشه دغدغه ی شغلی هم نداشته باشه
من یکی هیچ وقت فرهنگیان رو انتخاب نمی کنم اصلا به شخصیتم نمیخوره برام خسته کننده است
من فرهنگیانو خیلی دوس دارم قدرت بیانم خیلی خوبه گاها همکلاسیم درسو از معلم یاد نمیگیرن من توضیح میدم میفهمن
ولی چون خودم دانش اموز بودم و اصلا از دوراند دبیرستانم خوشم نیومده دوس ندارم دانش اموزای دیگه ای رو هم ببینم ک تو شرایط قبلن من بودن و منم مدام با گرفتن امتحان و نمره آزارشون بدم
عزیزم هر شغلی سختی های خودش رو داره برای همین چیزایی که گفتی باید هر کسی متناسب با روحیه خودش شغل ش رو انتخاب کنه وگرنه میشه همون معلم عصبی و بی حوصله که همه مون دیدیم و برعکسش هم معلم خوب و مهربون و پرحوصله هم دیدیم این قضیه توی همه شغل ها صدق میکنه
من بی خیال نیستم،به شدت حرص و جوشی و کمال گرام،
ولی تمام لذت زندگی من در این خلاصه میشه که یکی از بچه ها رو بتونم دستشو بگیرم بیارم بالا،
خیلی کارها میکنم که اصلا وظیفه ام نیست ولی باعث میشه حالم خوب بشه ،
باید عاشق باشی همین،
ولی خب خیلی معترض هم هستم مثلا این ماه نمیدونم به چه علت حقوقم هنوز واریز نشد میگن اختلال بانکی😑
امروز شیفت عصرم دارم میرم الان اداره دعوا 😁
بچه ها رو دوست دارم و صبوری میکنم براشون،
دلیل نمیشه همکارای اداره و... رو هم دوست داشته باشم😬
