حالا همسر شما غروب میادهمسر من ساعت یک شب میاد منم دقیقا دیشب میخواستم ول کنم برم بیشتر بخاطر خستگی و رفتارای یخ همسرم.. انقد بچه اولم پرجنب و جوش و محبت طلبه که رمق برام نمی مونه به جای اینکه جای سزارینم بهتر بشه بخاطر کار زیاد بدتر میشم
بچه ی اول منم که دو سالشه نمیخوابه دو سه صبح گاهی هم همراه با محو ستارگان میخوابه
همش میگم کاش میذاشتم مدرسه میرفت بعد دومی رو میآوردم
البته بهتون حق میدم تمام بار تحصیلی بچه ها افتاده رو دوش مادرا انگار بعد از کرونا همونطور همه چی مجازی موند
عزیزم ناراحت نباش
هم خواست شما هم خواست خدا این بوده ک نی نی بیاد توی دلت
حتما ب مشاوره رجوع کن چون مشکل شما تفاوت سنی زیاد نیست شما هورمونات بهم ریخته توی بارداری و زایمان این اتفاقا میفته طبیعیه گلم
دقیقا 😔
بیشتر از همه این اذیتم میکنه که تا صدام درمیاد همه میگن مادری تحمل کن
یا چرا انقدر عصبی هستی
ولی نمیدونن از درون داغونم
انگار خودشون بچه بزرگ نکردن و یادشون رفته چه روزهایی رو گذروندن
حرفهاشون آتیشم میزنه
توی شهر غریب بی کس و دست تنها و متاسفانه خودمم یه آدم کمالگرام که این خصلت داره نابودم میکنه
اگر حمایت وکمک همسروداری بدون اصلا پیرنمیشی
وسواسی شدی
منم کمالگرام و خودمو داغون کردم اگه یکم شل میکردیم هم خودمون لذت زندگی رو میبردیم هم بچه هامون
ضعف میکنم براشون خدا حفظشون کنه
من دیگه از ترسام و خستگی هام به کسی نمیگم فقط سرزنش میشنوه آدم
انقد سر دومی خودمو زود جمع و جور کردم که کسی باورش نشد این منم
فقط خواستم بگم من آرزوم بود کاش بچم یکم بزرگتر شده بود که ظاهرا میگین سخت تره
کسی که ۳۲ باردار می شه با من که ۳۶ خیلی تفاوت داره یا نه خیلی مهم نیست در آینده و از دست دادن مادر برای بچه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
11 ثانیه پیش
12 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
