اره توذات آدم بایدباشه ،من یکیومیشناسن هی نمک میریزه اما هرگزتودل کسی جانمیشه دقیقا طرف مقابل بکی دیگه هست اصلا به کسی کارنداره ها ولی همه جذبش میشن
مثال همين كسيو كه ميگي ميشه اقاي مهران مديري رو زد
ولي تو جمع ما دوستا همه يه هنري يه شخصيتي واسه خودمون داريم كه جذاب باشيم
زورم ميگيره تو جمع رو در رو همه همديگرو خوب تحويل ميگيريم ولي تو مجازي و موقع برنامه ريزي ها فقط واسه اون يه نفر همه تره خرد ميكنن!!!!
اره منم اصلاً ناراحتيمو نشون نميدم وقتي همديگرو ميبينيم خودمو خوشحال نشون ميدم ولي واقعاً واسم سواله هم ادم غبطه ميخوره هم حسادت ميكنه به اون فرد كه خب ظاهري ، رفتاري شباهت هاي زيادي هست پس چرا انقد فرق گذاشته ميشه!
افرادی هم که به اون فرد توجه میکنن مهمن... فکر میکنم دلایل این امر برمیگرده به ناخود آگاه و ژنتیک و چیزهایی که مربوط به هزاران سال پیشن...
مثلا شاید براتون جالب باشه که وقتی دونفر برای اولین بار همو میبینن اولین چیزی که به ذهن هردو طرف میاد و حتس خودشونم نمیدونن اینه که آیا این فرد حیات منو تهدید میکنه؟ بعد از اون آیا برام سودی داره؟ اینا از انسان های اولیه به ما رسیده...
میدونی چیه ذات خیلی مهمه..اینجور ادما خوش ذاتن. تو وجودشون بدخواهی و حسادت نیس.اینحور ادما اعتماد به نفس هم دارن چون اونقدر خودشونو کامل میبینن که به جایی برای حسادت و بدخؤاهی بقیه نمیزارن. ما ادما بصورت ناخواگاه متوجه ذات طرف مقابل میشیم. البته اصلا منظورم این نیس که شما خدایی نکرده خوش ذات نیستی.کلی گفتم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
48 ثانیه پیش
48 ثانیه پیش
49 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
