ببین موضوعیه که واقعا خودت باید بهش فکر کنی و به نتیجه برسی
باید به ظرفیت و توانمدی خودت فکر کتی
چون الان هیجکس جای تو نیست هیچکس اندازه خودت تورو نمیشناسه نمیدونه با خودت چند چندی
بشین فکراتو بکن ببین بحث یه عمر زندگیه اگه تجربی رشته ایه که دوسش نداری نمیگم زندگیت تباه میشه ولی خیلی سخت میگذره بدون علاقه بدون شوق کاری رو انجام دادن صرفا از روی وظیفه رنج اوره از زندگیت چیزی نمیفهمی همش انگار تو قفس گیر کردی شاید هم یک عمر حسرت و غصه و ارزو برای برگشت به گذشته باشه
یجوری تصمیم بگیر با خودت اتمام حجت کن که بعدا نگی کاش به عقب برمیگشتم کاش تلاشم رو میکردم کاش بیشتر فکر میکردم کاش نمیترسیدم چمیدونم شاید میشد!
اون چیزی که قلبت میگه گوش کن
خیلیا تونستن تا وسطاش ادامه بدن بعد پزشکی رو ول کردن رفتن دنبال علاقشون خیلیا ام تا تهش رفتن ولی صرفا یه زندگی ماشینی و یه کار بی روح رو تجربه میکنن
ببین تو روحیه ات چطوره.کدوم بهت میخوره. چجور ادمی هستی مدلت چجوریه؟ بشین با خودت دو دوتا چار تا کن سنگاتو وا بکن
نمیدونم متوجه منظورم میشی یا نه
الان وقت مشورت نیست الان نوبت رو به رو شدن با خودته.