ما دخترهای غمگین شانزده ساله ای بودیم که فکر میکردیم اگر میشد رنگ موهایمان را روشن کنیم ، تکلیفمان هم روشن می شد. ما ، با ماتیک های قایمکی و کابوس های یواشکی و آرزوهای دزدکی . ما و کارت پستال هایِ « سوختم خاکسترم را باد برد ، بهترین دوستم مرا از یاد برد».. ما و شعرهای دوران مدرسه ، اولین دست نوشته هایی که توی دفتر ِ کوچک یادداشت می نوشتیم و مشاور دیوانه به خیال اینکه این یک نامه برای پسر مردم است از ما می دزدید .ما ، که تمام عمر ترسیدیم دختر بدی باشیم . ترسیدیم مقنعه هایمان چانه دار نباشد و چشم سفید باشیم . ما که توی کتاب هایمان فروغ نداشتیم ، چون فروغ میان بازوان یک مرد گناه کرده بود ، ما فقط یادگرفتیم مثل کبری تصمیم های خوب بگیریم ، و آن مرد ؛ هر که می خواهد باشد . مهم این است که داس دارد…
مَهشیدم🤍 همچو کرم ابریشم در انتظار شکافتن پیلهها و پروانه شدن🦋🌱 زندگی؟ زندگی یه هدیهی پر از رنگ و راز مرموزه از طرف خدا برای تو. هدیهای از جنس پازلی هزار و یک تکه.تکههایی از صبر، شادی، غم، درد، شکست، موفقیت، خنده، گریه، لذت، خشم، ترس، امید، عشق، نفرت، درک، رشد، صداقت و..که همه کنار هم میشن تصویر تو. هر کدوم بدون دیگری نیمهکاره میمونه.تنها تو میتونی این تکهها رو یکییکی، با دستات و با دلِ خودت بیابی و در جای درستش بنشونی. دوست مَن، یادت نره بدون هر تکه پازل زندگی تو ناقص میمونه. حتی اون تکههایی که اولش زخم میزنن آخرش میان و تصویرت رو کامل میکنن. مهم اینه در پایان با لبخند رضایت به پازل چیده شدهی خودت نگاه کنی و بگی " آره، این منم! این منم با تموم بالا و پایینهاش". 🏞🍃Loving life🫀🦋/books📚☕️/nature
آقا هستم - به یاد مادرم ، فرشته ای زخمی که پر کشید / خانم های محترم هیچ درخواستی از سوی بنده به هیج خانمی در این سایت داده نمیشه اگر ارسال شد ، اسکرین و گزارش بزنید .