من 🤍

شب‌ها

این موقع که میشود،

اهل خانه که به خواب میروند

و زندگی را سکوت دلچسبی فرامیگیرد،

دلم میخواهد تکثیر شوم.......

.

.

یک "من"م خودش را ولو کند روی تخت و کم خوابی هایش را جبران کند و هرچه دلش میخواهد خواب ببیند.

یک منم بنشیند کنار بچه‌ها و تا صبح نگاهشان کند و دست روی گونه های لطیفشان بکشد و زیر گلویشان را بو کند و موهایشان را نوازش کند.

یک منم بدود به آشپزخانه و کارهای عقب افتاده را سامان دهد و نهار فردا را بگذارد.

یک منم پناه ببرد به سجاده و عاشقانه های اشک آلودش را تسبیح بیندازد و روح خودش را کمی سیراب کند.

یک منم برود جلوی آینه و کرم شب و دورچشم بزند و موهایش را با کمی روغن نارگیل و گلاب ماساژ دهد و ناخن هایش را سوهان بکشد.

یک منم بنشید پای کتاب‌های در نوبت خوانده شدن و زیر نور شیک چراغ مطالعه، کسب دانش و اندیشه ورزی کند.

یک منم لم بدهد روی مبل در فضای مجازی و گروه های چت و کانال ها بچرخد و فیلم تماشا کند.

یک منم لباسهای فردای همسر را اتو کند و تکه های اسباب بازی را از گوشه کنار خانه جمع کند و کتابهای فرش زمین شده را در قفسه بچیند.

یک منم هم یک لیوان چای برای خودش بریزد و برود توی بالکن و ماه و چراغ های شهر را نگاه کند...

دریغا

که همیشه من همین "یک من"م

یک من

و انتخابِ بین این همه...

-و گاه ملغمه‌ی سرهم بندی شده‌ی دست چندمی از همه!

چه، زمان و توان محدود است

و امیال و خواسته‌ها زیاد...-

✍ هـجرتــــــ