همسرم معلم ریاضیه، این ۳ ماه تابستون که نمیره مدرسه کلا دو شیفته داره کار میکنه، از ساعت ۸ صبح کلاس خصوصی ریاضی و فیزیک میزاره تا ۶ بعدازظهر ، بعدشم کارای برنامه نویسی میکنه کلا شبا پشت سیستمه تا ساعت ۱۰ و اینا حتی دیر تر ، از اون موقع به بعد هم میره بیرون تا ۲.۳ شب نمیاد خونه، و من قشنگ دارم خسته شدنش رو میبینم، مشکل اعصاب داره و بعضی موقع ها حملات پنیک(پانیک) بهش دست میده ، قرص اعصاب میخوره و به شدت دارم میبینم خسته میشه،سنی هم نداره ۲۷ سالشه و من قشنگ دارم میبینم چطوری خودشو خسته میکنه، هرچقدر بهش میگم تایم کاریتو کم کن اصلا بهم گوش نمیده ، نه که وضعمون بد باشه ولی خیلی داره خودشو خسته میکنه، حتی الان چندوقته به من بی توجهی میکنه و شبا هم دیر میاد خونه ، چندروز پیش اصلا نیومد خونه و گوشیشم جواب نداد بعد که برگشت گفت تو دفتر خوابم برده بود، چیکار کنم من الان بنظرتون؟
وقتی میخاد بره بیرون شماهم باهاش برو بگو باهم بریم پیاده روی همون تایم دل بدلش بده
به نظر من اولین کاری که می کنی یه روانشناس خوب وکار بلد پیدا کن ومشکلاتتو باهاش مطرح کن
پیدا کردنش سخته مطمئن شو که خوبه
چون گفتی شوهر پنیک میشه نمیتونی فکر نشده عمل کنی و واکنش نشون بدی
دوم اینکه تحت فشارش نزار،ممکنه واکنش ورفتارت جوری باشه که زده بشه وازت رونده بشه وبدتر بشه
شما همسرشی واین یه تقلب بزرگه چون از علایق وسلایقش خبر داری میدونی دوست داره وقتشو چطوری بگذرونه وبه چه چیزایی علاقه داره
سعی کن از همونا بعنوان انگیزه استفاده کنی برای اینکه تایم بیشتری توخونه باشه وبراش انگیزه ایجاد کنی برای خونه موندن...
البته کم کم نه یک دفعه
مثلا فیلم دیدنو دوست داره،می تونی شرایطشو محیا کنی بگی فردا یه تایمی روخالی کن فیلمی که دوست داری روباهم ببینیم...
سوما سعی کن باهاش صحبت کنی،یه جوری که اونم حرفاشو بهت بزنه
وبه مرور مسیر صحبتوجوری پیش ببر که بهش بفهمونی این زندگیی نیست که میخواستین وباید داشته باشین
بهش بفهمونی که هم اون نیاز به اوقات فراغت واستراحت بیشتر داره،هم تو نیاز به این داری وقت بیشتری باهاش سپری کنی...
محبت وتوجه بهش داشته باش...
ولی همه ای اینا نامحسوس وبه اندازه باشه خیلی بهتره
میفهمم چقدر می تونه سخت باشه،ولی اینم چالش توه،از پسش برمیای
بایدخیلی صبوری کنی
همیناروسعی کن از راه وروشای دیگه امتحان کنی
مثلا یه بارپیشنهاد دادی
دفعه ی دوم بگو دلم نمیخواد تنهایی ببینم
نشد بگو حوصلم سر رفته
نشد بگو دلم برای وقت گذروند باهات تنگ شده و...
خلاصه هر روشی که بتونی بیشتر باهاش وقت بگذرونی
اینارو مثال زدم مثلا...
حرف زدنم خیلی خیلی میتونه کمک کننده باشه
ولی خب نحوه ی گفتنم خیلی مهمه وخودش یه مهارته
درنهایت اگه بتونی خوب حرفاتو بزنی وبهش بفهمونی بجز بعدمالی توابعاد دیگه ایم دربرابر تومسئوله،بدون اینکه بهش حس بد وناکافی بودن بدی خیلی خوب میشه
ولی خب این کار راحتی نیست،بخصوص اینکه تو شرایط سختی روبخاطرش تحمل می کنی مسلما نمیتونی اونطوری که باید رفتار کنی
پس بهتره برای این کار از یکی که بیشتر میدونه کمک بگیری...
