دست و دلم به کار نمیره
انگار سم تزریق شده بهم
فقط:میخوابم
نه میتونم به نظافت خونه برسم
نه نظافت و کارای:شخصیه خودم
نه حوصله ی دخترمو دارم
نه آشپزی میکنم، هرروز از:بیرون سفارش میدم
دخترم انقدر غذای بیرون خورده که نمیتونه غذای خونه بخوره
فقط میخوابم ؛ از جام بلند میشم؛ توان ندارم، دوباره میخوابم
لعنت به مادرم لعنت به شوهرم لعنت به هرکسی که زندگیه منو نابود کرد
وای...افسرده شدی
چی شده؟
پاشو. اینجا نیا. فقط بزن از اینجا بیرون
اول موهاتو شونه کن بعد برو حموم بعدش یه عطر بزن خودش کلی روحیتو بهتر میکنه
شما بسیار مادر بد که نه افتضاحی برای فرزندت هستی. پدرش بیمار هست. ولی شما هم داغونی اساسی. فرزندت رفیق شما نیست. اون نیاز به مراقب داره. نیاز داره بدونه همه چی تحت کنترل مادرش هست. نیاز داره بدونه مادرش اجازه نمیده هر روز غذای اشغال بخوره. حالا شما خودت هر روز با دست خودت این کار را میکنی؟ عدم حمایت عاطفی و جنسی از شما یک موجود بد ساخته. عصبی و افسرده. هر دفعه میای میگی مامانم بد هست داداشم بد هست. ایا میدونستی خودتم شبیهشون شدی؟ دلت به حال دخترت بسوزه. نه با درد و دل کردن باهاش. بلکه با قوی کردن خودت. بروپیش روانشناس بگونیازهای خودم برطرف نمیشه چطوور حداقل مادر خوبی باشم. دختر شما گناهکار نیست. مطمئنم انسان خوبی هستی ولی افتادی تو دور بد
در ضمن شما افسرده ای . تراپی نشی و قرص نخوری بدتر میشی. اینقدر اسیب دیدی که کل پول فست فودت را برو بده رواندرمان خوب. یا دخترتم مثل خودت کن
چیشد خواهر
پولات چرا رفت؟
زردیس پولات چیشد
چه بلایی سرت اومد
