سلام.عزیزم.هرکسی ممکن گاهی وقتها افسرده بشه.درحدی که فکر خودکشی بیاد مغزش.ولی خودکشی هم فایده ای نداره.چون فقط بدنت زجر می کشه.بعد هم فراموش می شی.به جان دخترهام منم از خدا بارها مرگ خواستم .ولی نداد.باید تحمل کنیم.وگرنه یه چیز بدتر رو باید تحمل کنیم.هرکسی بهت ظلم کرده مطمین باش خیر نمی بینه.من دیدم که می گم.پدر شوهر سابقم پول دخترمو خورد.تصادف کرد ولگنش شکست وبا شکنجه از دنیا رفت .
میدونم چی میگی ولی من واقعا خسته ام علاوه بر اون خیلی دل نازکم زود ناراحت میشم ساعت ها گریه میکنم
منم مثل توام.خسته.بازعزیزم توسنت کمه .من ۴۷ سالمه مثل مادرتم.پس به خودت روحیه بده.من نمی تونم ازصفر شروع کنم ولی تو می تونی.من به دخترم روحیه می دم.دخترم ۱۷ ساله ش .درسش خوبه ولی افکار خودکشی میاد سراغش .چون اولا وضعیت مالی ما خوب نیست.دوما پدر نداره.ولی با این حال بهش روحیه می دم می گم توبرو دانشگاه اگه هم نشد یه کم صبر کن کار برات پیدا می کنم مثلا ارایشگری .اگه هم نشد ممکن خواستگار برات بیاد