اولدوز مهربونم
من اعتقاد دارم از روز اول که خدا ما رو‌خلق کرده توی سرنوشتمون‌همه چیز رو‌نوشته،اینکه چندتا و کی بچه دار میشیم،چه جنسیتی میشن،و تاریخ دوراز جون همتون مرگمون،و اتفاقات دیگه،اینه که خیلی وقت ها میگم این کارهایی هم که برای جنسیت و این چیزها انجام میدیم واقعیت فقط سرگرمیه،وگرنه الحمدلله که توی جامعه ی اماری به این کوچیکی که یک گروه مجازی هستش مثال نقض همه چیز رو‌دیدیم،من همیشه توی فکر ivf بودم ،ولی با این نگرشی که پیدا کردم میگم اگه خدا بخواد بهم میده و نخواد با صدتا ivf هم نمیده،منم خودم ی روز ممکنه تیکرم صورتی باشه ولی همه ی اینها تا زمانیه که نوزاد به دنیا نیومده،وقتی به دنیا میاد و شکل ماهش رو میبینیم همچین مهرشون توی دلمون میافته که خدا میدونه،حالا نمیدونم چرا سر درد دلم باز شد ،ولی بعضی پستهات که میخونم واقعا غمگین میشم،چون ممکنه که پستهای اینده ی خودم همچین رنگ و بویی بگیره،ولی واقعا و از ته دل از خدا میخوام که ی جوری برات تلافی کنه که خدا رو روزی هزار مرتبه برای داشتنش شکر کنی.ببخشید پرحرفی کردم
