شاید خیلیهاتون داستان زندگی منو بدونین... ولی الان به جایی رسیدم که با توجه به علاقه زیادی که بین من و شوهرم هست و با عشق زیاد ازدواج کردیم به خاطر نبود بچه تو زندگیمون شاید مجبور بشیم از هم جدا بشیم... خواهشا به سبک زندگی و تفکر دیگران احترام بزارید و فقط راهنمایی کنید ممنون میشم
مگه چندوقته اقدامی؟خیلیا هستن بعد دوازه سال یا بیشتر جواب میگیرن
عزیزم ببخشید که میپرسم مشکل از خودتونه یا شوهرتون
عزیژم تخه اگه مشکل از خودت باشه محاله که حل نشه
خواهرشوهر من بعد ده سال خود ب خود باردار شده چرا ناامیدین
چرا آخه؟؟؟
منطقی نیست ادم به خاطر بچه طلاق بگیره به گذشته فکر کن و زمانی که ازدواج کردین ایا به خاطر دار شدن با این مرد ازدواج کردی که حالا میخوای به خاطر بچه دار نشدن ازش جدا بشی. هدف از زندگی کردن تولید مثل نیست
آخرین راه طلاق نیس عزیزم خیلیا توهمین شایت بودن ک بچه دارنمیشدن الان منتظرن ک ی نوزاد دختررو تا عید بهشون بدن و ازمام خواستن براشون دعا کنیم.بنظرم یکم بیشارصبرکن دوست گلم شما ک این همه عاشقید میتونید این عشق رو با بچه ای ک پدرو مادرنداره تقسیم کنید و براش پدرومادری کنید ایشالا ب حق این روزای عزیزمشکلتون حل بشه گلم
ده ساله... یازده تا سقط داشتم... و از همون سقط اول بکوب پشتش رو گرفتم که ببینم مشکل از کجاست ولی دریغ از یه مشکل کوچیک... هفته پیش سقط یازدههم رو کردم. دکترا میگن نمیدونیم علت چیه یا قیدش رو بزن یا اینقدر ادامه بده تا شاید یکیش برات بمونه...هر دو سالمیم همه داروهایی که فکر کنید مصرف کردیم. هر روشی گذاشتن جلوی پامون انجام دادیم ولی بی نتیجه... خیلی داغونم واقعا ده ساله من هیچ لذتی از عید نبردم و فقط سر سال تحویل اشک ریختم و خدا رو قسم دادم ولی هیچ وقت خدا صدامو نشنید فقط ازش خواستم یه بچه بهم بده که زندگیم نپاشه همین.... ولی اینقدر بهم نداد تا واقعا زندگیم داره میپاشه
عزيزم انشالله دلت شاد بشه تو ساله جديد ...يه متخصص پريناتالوژيست خوووووب پيدا كن برو پيشش منم دوتا سقط داشتم و يه دكولمان كه بچمو تو ٣٨هفته از دست دادم اينبار رفتم پيشه يه پريناتالوژيست خداروشكر نتيجه گرفتم
فامیل ما بعد از 15 سال بچهدار شدن مرده 40 سالشه زنه 35 راه زیاده آخریش سرپرستی یک بچه ناامید نشین
به خاطر اون داریم از هم جدا میشیم چون شوهرم تک فرزنده و عاشق بچه و دیگه تحملش تموم شده.. تمام اطرافیان و دوست و فامیلمون که قبل از ما یا بعد از ما ازدواج کردن بچه دار شدن و این خیلی خیلی براش سخته... همه اش میگه فکر میکنم جلوی بقیه کم آوردم.... قبلا خیلی آدم شاد و شنگولی بود همه اش مسافرت میرفتیم همه دوست داشتن ما تو جمعاشون باشیم و در کل خیلی سرزنده بودیم ولی الان اصلا دوست نداره جایی بره یا کسی بیاد خونمون.... واقعا نمیدونم چیکار کنم نمیدونم عاقبتمون چی میشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
43 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
