سال های قبل، در سفر های متعددی که برای مصاحبه شغلی، کاری و... به شهرهایی مثل تهران، قم، زنجان و کاشان و...داشتم،
اغلب در پلیس راه زنجان یا قزوین، کلوچه هایی میخریدم که طعم و عطرشون برام بسیار لذت بخش و دلنشین بود. اسمشونو نمی دونم، ولی برخلاف خیلی ها که علاقه ای به این کلوچه ها نداشتن، من خیلی خوشم میومد و دو بسته تهیه می کردم و تا پایان سفر حداقل یک بسته رو تموم میکردم...
حالا دقیق نمیدونم و یادم نیست که اصلا کلوچه بودن یا چی؟
ولی خدارو شکر
این روز ها نه سفری در پیش داریم که شهرها رو مجدد ببینیم
و نه کلوچه ای در خویش داریم که کمی از طعمش لذت ببریم.
پ.ن۱؛ نتیجه ی اخلاقی و عملی این متن کوتاه: در زمان حاضر خوب زندگی کن.❤️
پ.ن۲؛ زنجان یا قزوینی ها برام کلوچه میرسونی؟😏🥲
