تا یه جایی زوری می خندی ولی همین خنده هات اشکن به مو می رسه پاره هم می شه همه شنبه ها رفتن آدما چقدر عزیز می شن وقتی که قاب عکس شن عجب رسم تلخی منم می خوام یه قاب عکس شم.. دیگه نمی ترسم قلبم جا بزنه جاش یه سنگه دیگه نمی ترسم سیاه بره چشام یهو تار شه صحنه دیگه یادم نی کی اصلا دلمو کجا شکسته عجله داره دیرشه روحم می خواد جدا شه از جسم...🖤
🌱گاهی نمیفهمم حکمتت رو گله می کنم ناراحت میشم... اما بعد که نقشه ات رو میبینم :لبخند میزنم ومیگم«خدایاشکرت»که بهترش روبرام خواستی 🫀🤍(قانون زندگی) «ازهیچکس هیچی بعید نیست»«هست را اگر قدرندانی میشود بود»