در 98% موارد بچه مبتلا نمیشه. با اینحال سن حاملگی هم در این میان نقشی داره.اگر بچه شما در نیمه اول بارداری باشه.. ممکنه
کمی احتمال مبتلا شدن بچه وجود داشته باشه و ممکنه به بیماری آبله مرغان مادرزادی مبتلا بشه.این بیماری بصورت نقائص مادرزادی, جوشگاه های پوستی ,اعضاء بد شکل گرفته, سر کوچک, مشکلات بینائی و شنوائی,مشکلات دستگاه مغز و اعصاب
... ظاهر میشود.این جنین ها ممکنه دچار مشکلات رشد و وزن کم در شکم مادری هم بشوند.اگر شما مبتلا به آبله مرغان شده اید بهتر هست که در هفته 20-18 یک بار سونو گرافی کنید.. برای اینکه کشف بشه آیا ناهنجاری بخصوصی وجود داره یا نه.ترجیحا بهتره چند هفته بعد هم سونو مجددی انجام بشه.در عین حال بهتره که با متخصص ژنتیک هم در این زمینه مشورت بشه. اما اگه شما در نیمه دوم مبتلا شده اید.. بچه شما گرفتار نمیشه( حتی اون احتمال 2% نیمه اول هم وجود نداره).
اگر شما در فاصله بین 21-5 روز قبل از موعد زایمان دچار آبله مرغان بشوید.. احتمال اینکه بچه مبتلا به آبله مرغان بشه وجود داره... اما چون بچه آنتی بادی لازم رو در اون فاصله زمانی از مادر گرفته... اگه بچه گرفتار بشه.. گرفتاری اش خیلی جدی نیست. و مثل مورد قبلی نقائص مادرزادی دیده نمیشه. بعضی بچه ها.. موقع تولد مشکلی ندارند.. و چند روز بعد ممکنه دچار آبله مرغان بشن..که البته این مورد هم جدی و مهم نیست و عارضه مهمی نداره.
شاید بشه گفت مهمترین زمان های گرفتاری حول و حوش زایمان 5 روز قبل تا 2 روز بعد زایمان است... برای اینکه در این فاصله زمانی بچه نتونسته آنتی بادی های لازم رو از مادر دریافت کنه... در چنین شرایطی.. مشکل کمی جدی میشه و به احتمال 40-30 % ممکنه که آبله مرغانی ایجا بشه که خطرات مهمی رو برای بچه داشته باشه.در شرایطی که حدس زده میشه .. ممکنه بچه موقع تولد آبله مرغان داشته باشه( مخصوصا اگه از 5 روز قبل تا 2 روز بعد زایمان گرفته باشه).. به بچه ایمنو گلوبین حاوی همان آنتی بادی هائی رو میدن که قرار بوده از طریق مادر بهش برسه.. اما شرایط اجازه نداده.هرچه زودتر اون ایمنوگلوبین تزریق بشه.. نتایج بهتری دیده میشه.اگه بچه شما موقع تولد دارای شواهدی از آبله مرغان بود.. مثلا تب داشت.. یا اینکه جوش های ریز پوستی داشت.. باید بهش داروی آسیکلویر تزریقی داده بشه..چون نتایج خوبی از این مسئله دیده شده
پرستارم؛ نبض احساس تو را میگیرم.