چارت شناسی

من آباد بودم؛این تو بودی که آتش بر خاکم افکندی.و اکنون،پس از سال‌ها از پایان جنگ،آنگاه که پا در سرزمینم می‌گذاری،مین‌هایی که روزی خود کاشتی،خودت را به نیستی می‌کشانند.نه تو از دود جان به‌در می‌بری،نه من از زخم، رهایی می‌یابم.

روزی صد بار به مو میرسه. پاره هم میشه. من هی گره میزنم. هی گره میزنم. هی گره میزنم. هی گره میزنم.

من آباد بودم؛این تو بودی که آتش بر خاکم افکندی.و اکنون،پس از سال‌ها از پایان جنگ،آنگاه که پا در سرزمینم می‌گذاری،مین‌هایی که روزی خود کاشتی،خودت را به نیستی می‌کشانند.نه تو از دود جان به‌در می‌بری،نه من از زخم، رهایی می‌یابم.

روزی صد بار به مو میرسه. پاره هم میشه. من هی گره میزنم. هی گره میزنم. هی گره میزنم. هی گره میزنم.

من آباد بودم؛این تو بودی که آتش بر خاکم افکندی.و اکنون،پس از سال‌ها از پایان جنگ،آنگاه که پا در سرزمینم می‌گذاری،مین‌هایی که روزی خود کاشتی،خودت را به نیستی می‌کشانند.نه تو از دود جان به‌در می‌بری،نه من از زخم، رهایی می‌یابم.

روزی صد بار به مو میرسه. پاره هم میشه. من هی گره میزنم. هی گره میزنم. هی گره میزنم. هی گره میزنم.

من آباد بودم؛این تو بودی که آتش بر خاکم افکندی.و اکنون،پس از سال‌ها از پایان جنگ،آنگاه که پا در سرزمینم می‌گذاری،مین‌هایی که روزی خود کاشتی،خودت را به نیستی می‌کشانند.نه تو از دود جان به‌در می‌بری،نه من از زخم، رهایی می‌یابم.

روزی صد بار به مو میرسه. پاره هم میشه. من هی گره میزنم. هی گره میزنم. هی گره میزنم. هی گره میزنم.