زندگی قبل و بعد بچه چه فرقی داره

اونا قبل از بچه خودشون نیاز به تربیت داشتن گلم... اون خنده ها و ماچ و بغل هم ظاهر کار بوده انگار. وگرنه حرمت و احترام طرفین رو اگر بهش معتقد باشی هیچی باعث شکستنش نمیشه.... 

عزیزممم من انقد کلاس فرزندپروری رفتم ،کتاب خوندم شوهرم به شدت ادم صبور که اصلا عصبی نمیشه 

ولی واقعا تمام بیرون رفتن تحت تاثیر قرار میگیره ،خونه نشین تر میشه ادم 

تازه زودم‌بچه نیاوردم بعد پنج سال

اصلا به اینا نیس

بچه قشنگ قابلیت اینو داره که تو یکساعت حالتو بگیره یا خوشحالت کنه 

قبلا شادتر بودم دغدغه نداشتم الان مثل سابق نیستیم قبله بچه زندگی گرمتر وشادتره ریپ نزنید واقعیته

استارتر جان من خودم چهار تا دسته گل دارم... به عینه دیدم که با هر بچه مسئثلیت پذیرتر و توانا تر شدیم من و همسرم... عاقلتر شدیم و بیشتر دنبال اینکه چه کنیم این ثمرات زندگی برای خودمون و جامعه مفیدتر باشن.... مدام دنبال اینیم که از تجربه های موفق استفاده کنیم. 

عزیزم من ریپ میزنم که حرفتو ادامه بدم در جواب خانمی ک گفت بیشتر مطالعه کنید 

ادم همیشه نگران و یک استرس درونی همراهشه برای همیشه 

همین نگرانی ها موهای ادم سفید میکنه 

هرجایی نمیشه بری ،سرد باشه باید بمونی خونه 

گرم‌باشه باید بمونی خونه 

یعنی کلا الویت میشه بچه و به جاهایی ادم کلافه میشه واقعا

خب گل من معلومه محدودتر میشید. نمیشه همون ازادی های قبل رو انتظار داشته باشین. ولی مدل شاد شدن فرق میکنه... لذت دیدن لبخند و شادی و سلامتی بچه ت رو با دنیا حاضر نیستی عوض کنی... به من اگه بگن مثلا یه سفر دور دنیا بدون بچه هات یا سفر سه روزه به یه باغ با بچه ها، صددرصد دومی رو انتخاب میکنم و لذت دیدن شادی بچه هام رو با چیزی عوض نمیکنم

عزیزم فکر کنم منظورتون من بودم.... اره یه نگرانی مدام داری ولی در کنارش نباید منکر نکات مثبتش هم شد.... ولی داشتن همسر همراه خیلی مهمه... همسری که درکت کنه و ازت انتظارات قبل رو نداشته باشه... و گاهی کسی که بچه رو نگه داره تا شما برید بیرون تا فرسوده نشه روانتون

نه عزیزم 

اول اینکه تربیت هر دو واقعا عالی و درجه یک و شوهرش هیچوقت بی احترامی نکرده

یه چیزی هست به اسم خستگی مادر 

وقتی مادر خسته باشه شکننده میشه ،هرچقدر ک قوی باشی هممون زن هستیم ایا سی روز ماه حالمون یجوره

این قضاوت شما یعنی درک نمیکنید مادر بودن رو 

مادر موقع پریودش باشه ،بچه اش سرماخورده باشه ،شب قبل تا صب بخاطر دندون نخوابیده باشه  توی روحیه مادر تاثیر داره 

و هر حرف کوچیکی اونو عصبانی میکنه 

ظاهر کار چیه من دارم میگم عاشقانه رفتار میکردن 

مثل هر چالش دیگه ای به طرز برخورد شما بستگی داره. اینکه گاهی بچه رو بگذارید پیش کسی و دوتایی با هم باشید. وسایل مراقبت بچه کامل باشه که خودتون کمتر اذیت بشید. همسر تکیه گاه باشه و کمک کنه. خانواده ها دخالت نکنند. بعدش به خودت برسی هم از نظر ظاهری هم قوت بدنی نرمال باشی‌. برای استراحت همسرت مکان مناسب باشه... در طول بارداری همسرت تعهدش رو حفظ کنه.‌‌.. همه اینا که باشه خب شیرینی های بچه داشتن زیاده ولی هر کدوم از اینا که نباشه قطعا بچه آوردن باعث دردسرهای زیادی میشه.

گلم من گفتم چهار تا بچه دارم چرا درک نکنم؟؟؟؟؟ ولی کامنت قبلی گفتم نیاز به همراهی و درک شدن مخصوصا از سمت همسر.... این مثالهایی که زدین رو قبول دارم ولی همیشگی نیستن. مادر اگاه که بشی و ارزش و جایگاه کارت که پرورش انسان هست رو بدونی صبور میشی و تحمل این روزها هم برات اسون میشه.... من با خودم میگم خودم من هم همین اذیتها رو برای مادرم داشتم و الان سعی میکنم تا میتونم خدمتشون روبکنم تا جبران کنم..... 

نمیدونم اسمها رو نمیخونم 

ولی من خودمم نوشتم خوبیها و لذتهایی داره ولی خیلی وقتها طاقت فرسا میشه 

من مامانم شهر دیگه اس ،ادم اگه کمکی داشته باشه باز چند قدم جلوتر هست 

من که شوهرم تایم زیادی هم خونه نیس بیش از حد محدود شدم 

اصلا منکر نمیشم بازم برگردم عقب بچه میارم ،ولی خب واقعا یه روزایی نیاز به تنفس هست

دقیقا درست گفتین.... در درجه اول باید مادر سالم و قوی و باانرژی باشه تا خانواده گرم بمونه.... 

اهان ببخشید من اسم کاربرارو نمیخونم برا همین متوجه نشدم 

ببین من فقط ریز میشم تو نکات 

یعنی دوستم که بچه نداره بهش نمیگم بیار وای واقعا خوبه عالیه 

شاد میشید زندگی قشنگ میشه شیرین میشه اینا دیگه الکیه واقعا 

قشنگ بهش میگم سختی داره و شیرینی هم داره 

حتی گاهی سختیاش بیشتره اگه ادم حساسی باشی رو تربیت چ اینده بچه 

خداقوت واقعا 

من خودم با اینکه بچه دوست و پرحوصله هستم گاهی کم میارم

شبم کلی گریه میکنم که چرا کمی با صدای بلند حرف زدم 

دورت بگردم حق داری.ولی هرکس باید طبق شرایطش سعی کنه بیشتزین لذت رو ببره از اوقاتش. این روزهای تابستون که طولانیه عصرها با دسته گلت برو بیرون... پارک... تو کالسکه بزار ببرش. هم خودت روحیه ت باز میشه هم کوچولوت... بعد هم خسته میشه و میاد خونه میخوابه. پاشو به خودت برس... ماسک بزار روی صورتت... ارایش کن... خوراکی مورد علاقه ت رو بخور... غذایی که دوست داری بپز.... 

ببین من یه تایمی برا اینکه فرسوده نشم همین روشرو پیش گرفتم.... شب که میخوابیدن پا میشدم به پوستم میرسیدم... موهامو رنگ میزاشتم... خوراکی که برای خودم خریده بودم میخوردم... رمان میخوندم... صبح فول انرژی پا میشدم.... 

ما خانوما خیلی قوی هستیم. ولی خودمون رو باور نداریم.... موفق باشی عزیزم🌺

منم نمیگم سخت نیست. ولی میگم وزنه شادیش از سختیش سنگینتره.... می ارزه به تحملش.... دختر من کلاس دهمه و توی درسش موفقه... توی جامعه و فامیل بعنوان دختر خوب و بااخلاق ازش مثال میزنن... پسرم کلاس ششمه و هم درسش خوبه و هم ورزشکاره و توی رشته خودش مدال نقره استانی داره... پسر دیگم دومه و اخری پنج ساله.... 

سختی های کودکیشون به دیدن این روزا می ارزه قشنگم.... همین پسر کلاس ششمم توی سه سالگی بقدری بد قلق و جیغ حیغو بود که یه مدت کلا جایی نمیرفتم.... ولی به دیدن روزهای قدکشیدنشون می ارزید... چند سال دیگه ان شاءالله به حرفم میرسی🥰