دلم بهانه ی تو را دارد...
تو میدانی بهانه چیست؟
بهانه همان است که شب ها خواب از چشمان خیس من میدزدد
بهانه همان است که روزها امانم را میبرد تا وقتی که شب برسد
بهانه همان است که به لبانم صبر میدهد تا نگویم که چقدر دوستت دارم
خوب است دل خالی باشد از هوی و یاد آدم ها
خوب است در دل فقط خدا ماوا گزیند
که دل
خانه ی خاص و خلوت حضرت اوست