سلام خدا جونم من که خیلی وقته توی لحظه های خوبم فراموشت میکنم و تو لحظه های بدم تو رو مقصر میدونم منو ببخش تو خیلی مهربونی وقتی از عدالتت حرف میزنم و محکومت میکنم بازم دستمو میگیری و مشکلمو حل کیکنی هر چی بگم خدایا شکرت کم گفتم هر چی بگم استغفرالله هم کم گفتم
یک روز رسد غمی به اندازهی کوه یک روز رسد نشاط اندازهی دشت افسانهی زندگی همین است عزیز در سایهی کوه باید از دشت گذشت! "مجتبی کاشانی"