موهایم فِر نیست...
تا از پیچ و خم هایِ آن شعر بگویی...
ومن باز در رویایِ دستانت...
سر به بالین بگذارم و به خواب بروم ...
موهایم لَخت نیست تا برایشان...
از آبشار بگویی و عطرشان را بو بکشی...
موهای من موج دارد...
تاب دارد ...
از جنس زندگی ام است...
نه پر پیچ و خم ...
نه یکنواخت و صاف...
آهای آقای شاعر...
کمی هم از من بگو ...