صبورتر‌شده‌ام..نه‌چون‌قوی‌ترم،
چون‌فهمیده‌ام‌بعضی‌چیزها،
ارزش‌واکنش‌ندارند.
نه‌چون‌بی‌اهمیت‌اند؛
چون‌دیگر‌توانش‌را‌ندارم.
چراغی‌در‌من‌خاموش‌شده..
نه‌اتفاقی،نه‌ناگهانی..!
آهسته،با‌هر‌بار‌بخشیدن،
با‌هر‌بار‌نادیده‌گرفتن،
با‌هر‌بار‌امیدوار‌بودنِ‌بی‌دلیل.
و‌حالا،فقط‌سکوت‌مانده‌و‌تاریکی‌ای‌که
دیگر‌نمی‌ترساندم.چون‌از‌نورِ‌خود‌گذشته‌ام.
⌲ ㅤ ❍ㅤ ⎙ ㅤ ♡
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ