بارها بهش فکر کردم، مقالات مختلف خوندم، تست های مختلف دادم؛ فقط برای اینکه بفهمم این هوش که همه جا سخن ازش هست چیه؟
در نهایت فهمیدم هیچکس واقعا نمیدونه. نه فقط معنی و مفهوم هوش رو. ما بقیه چیزهارم هیچوقت درک نکردیم الا وجود خودمون.
اره تونستیم مثلا توی شیمی جدول مندلیف برای نظم عنصرا بسازیم مثلا گروه هجده رو بدیم به گازهای نجیبمون فهمیدیم آرگون که یک گاز نجیبه حدود چند درصد ناچیز هواکره رو تشکیل میده فهمیدیم آرگون به عنوان جو بی اثر برای جوشکاریه خاصیتای دیگشم فهمیدیم
اما واقعا آرگون چیه؟ نمیدونیم. فقط ویژگیاشو داریم.
هوش هم همینه میدونیم یه جایی از مغز با کمک بخشای دیگه باعث پدید اومدن هوش هیجانی، ریاضی، موسیقیایی و... میشه اما هرگز معنی هوش رو نفهمیدیم
پس به نظرم باید انیشتین رو یکبار دیگه تشویق کنیم برای اینکه فهمید همه چیز نسبیه
تعریف و شناخت ما از پدیده ها هم نسبی و با دیدگاه خودمونه
من دیدگاهم اینه درمورد هوش: شما اگه بخوای بری بازار مثلا دو حالت داری یا با دوچرخه میری یا با ماشین
با هردو شونم به بازار میرسی تنها فرقش تو اینه اگه با دوچرخه میری باید زودتر راه بیوفتی نسبت به وقتی که با ماشینی
هوش هم همینطوره، به تنهایی بدرد نمیخوره(دوچرخه که خودش نمیتونه بدون کسی که رکاب بزنه بره بازار برات لباس بخره بیاد)
منطورم اینه اون قضد بازار رفتن تلاش و پشتکاره تا اون قصد نباشه هوش هم بدرد نمیخوره
پس فکر نکنید اگر تو کاری موفق نیستید چون کم هوشید، نه. شما تلاشتونو زیاد کتین معجزه رو میبینین.
آره شاید هوشتون اندازه تسلا نباشه اما تلاشتون میتونه بیشترباشه دیگه بالاخره باید یه چیزی بدی تا یه چیزی بگیری.
یادتون باشه بهونه نگیرید پای اشتباه و باختتون بایستید، همه ادم ها ۲۴ ساعت دارن از تو گرفته تا ایلان ماسک و جف بزوس.
