موهای خوبی داشتم
پرپشت و خرمایی
تو مدرسه نیمکت عقبی دست میکرد زیر مقنعم موهامو ببینه خخ
یا میگفتن موهات مثل عروسکه
و همش تعریفم میکردن
تا اینکه یه بیماری اومد سراغم
تریکیلومانیا گرفتم
همون وسواس موکنی
نمیدونستم چیه
اوایل موهای وز رو پیدا میکردم میکندم.
بعد تر رفتم سراغ بقیه موهام و انقدر کندم که مامان بابام نگران شدن و اومدن ماشین زدن که دیگه دست به موهام نزنم و بیشتر از این بهشون اسیب نزنم
گذشت هرسال که موهام بلند میشد به یه دلیلی موهامو کوتاه میکردم
ولی الان چندوقتی میشه گذاشتم بلند شن
و تا پایین کمرم رسیدن
ولی چه فایده انقدر کم پشت و نازک و شکنندن و ریششون ضعیفه و موخوره گرفتن که
هربار دست میکنم توشون عذاب میکشم
یه تار مو رو که همینجوری بردارم یه کوچولو بهش فشار وارد کنم از همونجایی که شکسته جدا میشه
در کل خیلی داغونن خیلی
تصمیم گرفتم درمانشون کنم
یه روز درمیون کندش و سبغ بزنم
که از همه لحاظ تقویت شن
ولی کندش یا هرروغن دیگه ای که میزنم و ماساژ میدم،موهام بخاطر چربی بیشتر از قبل میریزه
یعنی اگه نزنم به صرفه تره
تغذیمم خوبه،بد نیست
موهامو نشسته شونه میکنم نریزن
یا میبافم که کمترین اسیب بهشون برسه
مدیتیشن میکنم ارامش داشته باشم
ولی هیچیییییییییییی
میشه شما راهنماییم کنین
یا اگر تجربه ای دارین باهام درمیون بذارین
