مرا در عالم ذر حضرت زهرا سوا کرده
/برایم آبرو دار آبرویی دست و پا کرده
منم آن تبل تو خالی نه تبل روضه های تو
/منم آن پوچی مطلق که عمری ادعا کرده
صدایت میزنم با بغض مثل کودکی هایم
/که در بازار غربت دست مادر را رها کرده
به تو امید دارم من شبیه آن پسر بچه
/که هر باری زمین افتاده بابا را صدا کرده
یا_زهرا#