واقعا چرا با ۱۷ سال سن انقدر خسته ام حالم از زندگی بهم میخوره😑 ده روز دیگه امتحاناتمه من حوصله هیچیو ندارم حالم یجوریه اصلا انگیزه و امیدی برای زندگی کردن ندارم تهش قراره چی بشه؟ چرا از همون اول بوجود اومدم؟
یعنی اگه همین الانم بمیرم اصلا برام مهم نیست
از همون اول سختی های زندگی منو از پا درورده همش سعی میکنم درس بخونم شاغل بشم اما از درون خسته ام
تا حالا یجوری شدین که حال دلتون اصلا خوب نباشه یه حس بدی که توی درونتونه؟
دوست دارم برم یه جای خیلییی دور
خوابمم زیاد شده چند روزه مثل افسرده ها شدم
