بی هدف 🖤

قبلا که با من حرف میزدی

دوست داشتم ادامه بدهی

انقدر بگویی و بگویی که زمان از دستم برود

دوست داشتم گوش بدهم به درد و دل هایت

نگرانی هایت فکر هایت

دوست داشتم نگاهت کنم کنارت بنشینم

تو حرف بزنی من نگاهت کنم

اما.....

چرا مرا رها کردی

چرا تحقیرم کردی

چرا کمکم نکردی

از رفتنت خوشحالم چون فهمیدم مرا دوست نداشتی

شاید نه اندازه ی من

ولی ناراحت ترم چون دیگر نمیتوانم اعتماد کنم

نمی توانم حرف بزنم

نمیتوانم باور کنم

بد بین شدم محتاط شدم

گوشه گیر شدم

اکنون که با من حرف میزنی

دیگر نگاهت نمی کنم

کوتاه جوابت را می دهم

می خواهم اعتراف کنم

بیشتر وقت ها گوش نمی دهم چه می گویی

دوست دارم زود تر حرفت تمام شود

بروی و بوی عطرت نگاه خیره ات

صدای آشنایت را ببری

مرا با فکر گذشته و چشمان اشکی ام که هرگز

نگذاشتم ببینی تنها بگذاری

تا باری دیگر غبطه بخورم

که چرا از فرصت استفاده نکردم

تا تحقیر کنم آزارت دهم

قضاوت کنم

مسخره ات کنم

نا امیدت کنم

اما من مثل تو نیستم

می خواهی بگذار پای ساده بودنم

پای احمق بودنم

فکر کن زرنگی

ولی من دیگر

تو را مثل قبل نمی بینم

نمی دانم دوستت دارم یا نه

پر از تناقضم پر از سوال

ولی میدانم

تو را دیگر مثل قبل نمی خواهم