یکی دوست دارم خونه ماشین کار هیچی نداره ولی کاری هست خیلی خوبه اخلاق رفتار همه چی سنی هم نداره ۲۲ سالشه سربازی هست خانوادش هم ی شهر دیگ هستن گفت یکسال دیگ میام خاستگاری ک تموم شه سربازی بد گفت موقع سربازی پول خاستگاری و ماشبن بخرم دارم پدرمم اصلا قبول نمیکنه ب هیچ عنوان ، از این ور هم خاستکار خوب اومده آشناه هست بابام اصرار میکن قبول کن ولی من نمیتونم ولش کنم وجدانم قبول نمیکنه
خیرررر
تازه ثوابم هس
به هیچی جز اخلاق توجه نکن
گناه نمیکنی ولی دلت تا ابد پیش عشقت میمونه
قبول کن
ولی بنظرم اگه واقعا دوسش داری پاش بمون
عوضی بازیه
رابطه ای که بر پایه وجدان باشه به درد هیچی نمیخوره
احساسی هم تصمیم نگیر،ببین عرضه داره به پایه این خواستگار برسه یا ن اگه که نه با عقل برو جلو
سوال شما یعنی
اگر فداکاری نکنیم
گناه هست ؟
خیر
گناه نیست
مطمئنی بعد سربازی میاد؟!
اگه نیومد چی
۱۰سال بعد رو در نظر بگیر.نه الان رو
۱۰سال بعد کجایی؟
اگه وجدانت اجازه میده به کس دیگه ایی فکر کنی چه برسه ازدواج کنی حتما اینکارو کن چون اعتباری نیس بت
شرایط تورو زندگی کردم
خیلی بستگی به خودت و روحیاتت داره
من با منطق ازدواج کردم و عاشق همسرم شدم
و کسی که قبلا دوسش داشتم هنوز داره برای خرید ماشین میدوعه
اگه پاش موندی تو این ی سال نظرش عوض شد نیومد خاستگاری چی؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
53 ثانیه پیش
55 ثانیه پیش
56 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
