الان بیش از ۲۰ روزه که تعطیل هستیم ولی هیجا نرفتیم کلا دوتا مهمونی رفتیم ، حتی ۱۳ بدر هم تو خونه بودیم ، مسافرت حتی یه روزه هم نرفتیم ، مامانم میگه من همین الانشم نباید تو این زندگی می بودم و باید طلاقم رو از بابات میگرفتم(یه جوری میگه انگار داره به من لطف مبکنه🙄) ، از سرتاپام ایراد میگیره ، میگه تو عرضه نداشتی یه رشته خوب قبول بشی و هیچ غلطی تو زندگیت نکردی ، یه مشت مفت خور هستید و .... کلی حرف دیگه
واقعا بریدم نمیدونم باید چیکار کنم
دقیقا مادر منم‌همین حرفا رو میزنه بهم فقط تحقیر و سرکوفت
چند سالتع گلم
مامان من وقتی ی نفر میاد انقد ازم تعریف میکنه انقد قربون صدقم میره جلو بقیه
ولی وقتی میرن میگه تو ب هیچ دردی نمخوری فقط بلدی ادا بیای و کلاس بزاری جلو مردم ک اره یعنی منم هستم
و ی بی عرضه ای هستی و اینا اخرشم ب هیچجا نمیرسی 😐
با آینکه هنوز ۱۷ سالم بیشتر نیست و دارم پر قدرت میخونم و ادامع میدم🙂...
خب زحمت میکشیدی یه رشته خوب قبول میشدی
بچه های این دوره فقط چسبیدن به گوشی تا ایندشونو به فنا بدن .بعد توقع دارن سرکوفتم نشنون
اخیی عزیزم
مگه مامانت توی زندگیش کاری انجام داده؟! هدف هایی برای خودش داشته؟!به اهدافش رسیده؟!
میخوری میخوابی تو خونه؟!
با رتبه ای که من داشتم میشد پزشکی تعهدی رفت که از نظر امثال شماها دهن پر کن و خوبه
اما ترجیح دادم نرم
اینهمه نفرت و خشم توی این کامنت رو نمیفهمم ، شما تو زندگی من بودی ببینی چه خبره که انقدر راحت قضاوت میکنی؟
