دیشب فهمیدم

داستان ما سر دراز داره.قبل عروسی برادرشوهرم بهم تهمت زد ودعوا بزرگ راه افتاد.یه روز قبل مراسم ماهم رفتن سفر ودوروز بعدش برگشتن نه تبریکی نه چیزی.من کامل قطع رابطه بودم اما شوهرم درحد سلام وخدافظ.تا عید پارسال که روابط کمی بهترشدامامن هنوزم سردم.له شوهرمم بارها گفتم ازشون متنفرم اما میگه کوتاه بیا توجمع زشته کسی ببینه میگه نگاه باهام قهرن وبیشترحرف درمیاد.

اما یه چیزی رو یادت باشه که من بااین کار تونستم همه شون حسابی حرص بدم.اینکه بخاطراونا هیچوقت باشوهرت دعوا نکن.اگه ازشون دلخوری هرموقع که حال شوهرت خوب بود یه اشاره کوچیک بکن وبحث ادامه نده.جاری هام صبح تاشب سنگ میندازن توزندگیم اما محل نمیدم وباشوهرم خوشم این بدتر عذابشون میده.

بقول شوهرم این حرفا وکاراشون فقط بخاطرحسادت.چون خداروشکر زندگیمون ارومه.البته اوایل تنش زیاد داشتیم

منم اینجوری فکرمیکردم که شوهرم دوسم نداره چون اونا منوکوچیک کردن اما شوهرم اصلا واکنش نشون نمیداد.

مطمئن باش شوهرت تموم کارا ورفتارهاشون میبینه وبیاد داره.وبخاطراین پیش تو نمیگه که شما بدتر سرلج نیفتی باهاشون.

الان منم مثل شوهرم محل نمیدم بهشون .سعی میکنم بی تفاوت باشم.درحد یه سلام وخداحافظ .واین بدتر عذابشون میده