ما جایی هستیم که دستشویی اش فرنگیه و دستشویی بیرون ایرانیه.
من هر دفعه بخام بچه امو ببرم دستشویی بیرون که ایرانیه باید چادر سر کنم.
به بچه ام گفتم کنار چاه جیش کنه تو فرنگی. من سختمه هر دفعه ببرمت بیرون. گوش نمی داد. می گفت بریم بیرون جیش کنیم.
یا موقع از خیابون رد شدن، دست من یا باباشو اصلا نمی گیره و لجبازی می کنه. حتی چند باری شاید خطر هم داشت.
پسر چهار ساله است. واقعا سر خیبی از کاراش از من انرژی می گیره. لباس خیس شو عوض نمی کنه، شلوار جیشی که خیس شده عوض نمی کنه،صورتش کثیف شده حسابی نمیزاره تمیز کنم.
موندم تو دوستام که پنج تا پنج تا بچه دارن، چطور صبورن و مهربون
من سر هر چیز بچه ام، باید گریه هاشو و لجبازی هاشو ببینم
