تو کلاس سر هر چیز کوچیکی با دوستم می خندیم ولی من خنده هام بی صداست ولی تا مرز مرگ می ریم واقغا دیگ جوری شده پسرا مونم میان کنار مون میشینن چرت و پرت میگن بخندیم منم دیگ رد دادم بلند بلند با استادا حرفای خنده دار می زنم من اینجوری نبودم خیلی سنگین بودم جوری ک همه همو با اسم کوچیک صدا می کردن منو میگفتن خانم فلانی همش بابت این عذاب وجدان دارم البته هنوز خانم فلانی ام ولی روحیه ام اینجوریه کلا جای ک راحت بشم اینجوری میشم ک همه از دستم خفع میشن از خنده بنظرتون زشت نیست ؟ متاهلم ذاتا ابنحوریم واقعا دست خودم نیست 😐 به شوهرمم میگمم اینجوری شدم میگه لذت ببر از خنده هات و اشکالی نداره 😵💫 نگن چقد سبکه
راحت باش :)
ول کن بابا
فقط احترام به استاد حفظ بشه مزاحم تدریس استاد هم نشی همین
میدونستی که بخندید و خونتان را رقیق کنید! 😁
هنگام خندیدن مغزمادهای بنام اندرفین در رگها ترشح میکند که باعث روان شدن جریان خون میشود و این یک ضدغلظت خون طبیعی است
بجای قرص و دارو؛ فقط بخند 😂
من خودمم اینجور آدمیم
ولی بنظرم زشته این رفتار ها
برای من اون لحظه شاید لذت بخش باشه چند تا شوخی و دلقک بازی اما بعدش حس بد دارم
بیشتر به اونایی که آروم و خانومانه رفتار میکنن حسودیم میشه
خودمم تا قبل اینکه یخم آب بشه اینطورم
اما خدا نکنه با یکی راحت باشم
منم اینطوریم به هر چیز کوچیک و بزرگی یه عالمه میخندم
تازه نمیتونمم بی صدا بخندم قهقهه میزنم
خیلی خوش میگذره😂
منم زیاد میخندم
منم همینم
تنها چیزی که برام مهمه حال خوب خودمه
نخندی میگن یوبسه
بخندی میگن جلفه
خلاصه هر کاری کنی حرف می زنن
پس همون جوری که دوست داری زندگی کن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
46 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
