یک وقتهائی باید حق بدهیم که آدمها حوصلهٔ خودشان را هم نداشته باشند،
نباید در بی حوصلگی توقعی داشته و کاری به کار آنها داشته باشیم،
بابت حال بدشان توضیح نخواهیم.
هر آدمی حق دارد گاهی اوقات خلوتی بی واسطه بخواهد، جائی که خبری از هیاهوی هیچ بشری نباشد، جائی که در سکوت و تنهایی بنشیند و خودش را پیدا کند. باید سعی کنیم دیوار حرمتها فرو نریزد.
پس باید حواسمان به صبر آدمها باشد، بعضی وقتها آدم دنبال غار ساکت تنهائیش میگردد، آدم است دیگر، یک وقتهائی کم میآورد.
بیائید کم آوردن آدمها را جدی بگیریم، درک کنیم، دورتر بایستیم، گاهی همین به حال خود رها کردن، همین سکوت و حق دادن بهترین حالت دوست داشتن است.
امیدوارم روزتان پراز موفقیت، وجودتان سلامت، دستتان غنی، نگاهتان زیبا و پر محبت باشد
