خیلی حساسم به این صدا.
بچه جاریم بدجور موقع خوردن صدامیده.
منم به دخترم گفتم یه بار خونشون هستیم ملچ ملوچ کن تا من جلوی اونا بهت تذکر بدم و اونا هم متوجه بشن و به پسر خودشون یاد بدن دهنشو صدا نده موقع غذا.
خلاصه رفتیم خونشون دخترم هم موقع غذا یکم سعی کرد صدا در بیاره چون عادتش دادم با دهن بسته غذا بخوره طفلکی یکم سختش بود اذیت شد😅😅 خلاصه من آروم و زمزمه وار گفتم یواش بخور مامانی، صدا نده. اونم درست غذا خورد.
جاریم بعد غذا برگشت گفت ولش کن ماندانا جون بچس دیگه. سبحان هم خیلی صدا میده دهنشو موقع غذا ولی من چیزی بهش نمیگم تا یه وقت ناراحت نشه.
گفتم خب ما باید عیب های بچها رو بهشون بگیم اگه ما که مادرشان هستیم نگیم، فردا بسفردا یه غریبه میگه بدتر ناراحت میشن.
جاری جون هم لب و لوچه اش رو آویزون کرد و بلند شد رفت.
تو مهمونی های بعدی هم بازم پسرش اون صدای چندش رو موقع غذا خوردن در آورد انگار که بهش گفتن عمداً ملچ ملوچ کنه😐😐 میاد دقیقاً هم کنار من میشینه صدا میده مامانش هم یواشکی منو نگاه میکنه انگار منتظره واکنش نشون بدم تا باهام درگیر بشن و به قولی بریزن رو سرم😓 چیکار کنم!؟ هیچ راهی به ذهنم نمیرسه
