ای خدای تنهاییِ من، چه بسا هر گره ای که در کار من میاندازی، همچون گرههای قالی باشد که با آنها برای سرنوشتم، نقشی زیبا بیافرینی. هرچه مرمر ساییدهتر شود، مجسمه زیباتر میشود.
یکی به دادم برسه ..این همه بغضو کم کنه..به غم بگین یکی دوروز..منو فراموشم کنه..یکی اینجا شبو روز خیلی بیقرارته..نمیدونی این دیوونه چقدر چشم به راهته..روزا شده کارمن هی مرور خاطرات..بگو این دل دیگه چقدر بمیره برات..شبا این دیوونه تو تنهایی هاش باعشق تو سر کرده..نم بارونو خیابون خاطراتو دوبرابر کرده..گاهی وقتها زود به زود این دله من واسه ی دلت تنگ میشه..تنها راه عشقو ابراز علاقم همین اهنگ میشه..