پسرم از ٤ماهگي تو اتاق خودش بود
بچه اروميه
هشت ماهه فرزند دوممون دنيا اومده
با اينكه همه توجه رو به پسر بزرگم ميكنم
اما واقعا بعضي وقتا عصبيم ميكنه
چيزيش رو گم ميكنه اونقد گريه ميكنه تا من برم پيدا كنم جلو چشمشه ميگه نيست
تو اتاقش نميخوابع دنبال بهونس
همش نق
كاراي خطر ناك
تذكر هم ميدم بي فايده
خستم
هر وقت شب بخوابه شش صبح بيداره
ديشب تا يكو نيم بيرون ميگردوندمش اخر شش بيدار شده
بچه كوچيكمو بيدار ميكنه تا منم پاشم
جديدا شلخته شده
اصلا حرف گوش نميكنه
مدام در حال گريس و بهونه برا گريه كردن
بد غذا هم هست
انرژي ندارم نه به بچه كوچيكم برسم نه همسرم نه زندگي و خودم
همه توانمو ميگيره
عزیزم دست تنهایی خیلی
مامانی خواهری کسی نزدیکتون نیست گاهی بیاد کمکت؟
