تقدیم به مادرم و همه ی مادران ایران زمین
من از خدا که تو را آفرید ممنونم
از آن که روح به جسمت دمید ممنونم
َ
از آن که مثل بت کوچکی تراشت داد
از آن که طرح تنت را کشید ممنونم
َ
تو راه میروی اندام شهر میلرزد
من از تمام درختان بید ممنونم
َ
در این غروب، در این روزهای تنهایی
از اینکه عشق به دادم رسید ممنونم
َ
من از کسی که عزیز مرا به چاه انداخت
و آن که آمد و او را خرید ممنونم
َ
من از نگاه پریشان آن زلیخایی
که خواب پیرهنم را درید ممنونم
َ
چقدر خوب و قشنگی! چقدر زیبایی!
من از خدا که تو را آفرید ممنونم
َفرامرز عرب عامری
