اصلا ی طور خاصی آدماازمن دور میشن
خیلی هم بااخلاق و بااحترامم.ب جای قدردانی و تشکر طرف بدترین دشمنیارو میکنه
بعداز اون همه خوبی توقع ندارم طرف خوبی کنه امادیگه بابا بدی نکنه.دیگه خسته شدم
جریان چیه آدما بدبین میشن بهم و شکاکن.ازآخرهم بعداین همه تلاش لقب بد بودن بهم میزنن
چقدر شبیه من
عزیز دل تا بوده همین بوده
همیشه آدم بده عزیزتره
منم خیلیی وقته دیگه تصمیم گرفتم خوب نباشم
خوب نیستم ولی بدم نیستم
با هرکی مثه خودش رفتار میکنم
اینطوری حداقل زورم نمیگیره
اوف چقدر شبیه همیم ، منکه دیگه محبت نمیکنم و ازشون فاصله میگیرم ، هر چند که خیلی ناراحتم اما خب خیالم راحته اذیت نمیشم
چه جالب دقیقا منم همینم خیلی با عشق و محبت و دلی رفتار میکنم اما هیچ کس باور نمیکنه و ازم دوری میکنن ،
متاسفانه بعد از مدتی طولانی دوباره میبینمشون هم دوباره همون رفتارمو دارم ، خب نمیتونم و بلد نیستم همینم چیکار کنم
اره متاسفانه توی خلق و خوی خود آدمه نمیشه تغییرش داد
من ک دیگه جلوی خوب بودنم تسلیم شدم
قبلا ناراحت بودم ک چرااینقد شاسکولم.
تو خودتو سرزنش پیکنی؟
فکرمیکنی این ناسپاسی آدما ازکجامیاد؟
من فکرمیکنم شاید نحس و دوسنداشتنی ام یااینکه طلسم کردن منو😩
