اینو بگم که من از وقتی کلاس هفتم بودم خیلی قاطع می گفتم من ریاضی می رم چون تعداد شرکت کننده هاش کمه و با برنامه ریزی درست حتما امیر کبیر قبولم و هرکدوم از دوستامم ک می گفتن می خوان تجربی برن و دکتر شن تو ذهنم مسخره می کردم و می گفتم اینا هیچی نمی شن مگه دکتر شدن به این راحتی هاس و من ریاضی می رم بدون ریسک. تا اینکه گذشت و وسطای کلاس هشتم یهو علاقه زیادی به داروسازی پیدا کردم🙃 تا رسید به نهم و از یه طرف تو ذهنم رشته ریاضی کم ریسک و امیر کبیر بود از یه طرفم رشته تجربی و سودای داروسازی و دکتر شدن. تا انتخاب رشته که بالاخره تجربی زدم و الانم که دهمم ولی به شدت از آینده می ترسم فکر اینکه همه تلاشم رو بکنم ولی قبول نشم،چند سال پشت کنکور بمونم و بدبخت شم.. با خودم می گم من توان این همههههههه خوندن و دارم؟؟ تا الان یدونه تستم نزدم... این بلاگر کنکوری طلا رو حتما می شناسین انقدر صبح تا شب کتابخونه رفت و درس خوند آخرش با اینهمه زحمت داروسازی دانشگاه آزاد قبول شد🫠ما که از نظر مالی معمولی ایم و پول آزاد و پردیس هم نداریم. فقط روزانه... پیراپزشکی و علوم پایه هم دوست ندارم
بچه ها نمی دونم چه کار کنم فکر آینده داره دیوونم می کنه تغییر رشته بدم؟؟ منطق می گه برو ریاضی...
