نمیدونم چم شده شدم ی آدم افسرده همش تو خودمم گریه میکنم.احساس میکنم زیادی رو شوهرم حساسم میخام دوس داشتنمو کم کنم اینجوری نمیتونم.همش اتفاقای گذشته یادم میفته ناراحت میشم.تو تاپیک قبلیمم گفتم دختر خاله شوهرم قبلا اینو دوسش داش الانم همش دور این میچرخه تا نظر اینو جلب کنه اون دختره هم همش رو اعصابمه کاراش یادم میفته دیوونه میشم
همش ب خودم میگم زندگیه اینـجور چیزا زیاد پیش میاد این ک ب اون رو نمیده من چرا ناراحت میشم ولی مشکل اون نیس حالا چن روزه ک ندیدمش همش تو فکرمه خودمو عذاب میدم نسبت ب شوهرمم دلسرد میشم اینجوری بهش رو نمیدم ولی تقصیر اون چیه اخه؟چیکار کنم راهنماییم کنین ب کسی هم نمیتونم چیزی بگم.ب شوهرم میگم بعدشم پشیمون میشم
عزیزم برو پیش روانشناس. شک و وسواس چیز خوبی نیست.
چیکار کنم از ذهنم بره بیرون؟
چرا بيخودي خودت رو زجر ميدى،بهترين راه اينه كه اينقده همسرت رو وابسته خودت كني كه بدون تو نتونه زندگي كنه
به شوهرت محبت کن و دورش کن از این آدم
بنظرم برو مشاور کمک تخصصی بگیر
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
33 ثانیه پیش
33 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
