خدایا جون منو بگیر راحتم کن
راستش خیلی خدا رو دوست دارم ولی خستم خیلی خسته خسته از حسرت زندگی بقیه رو کشیدن اینکه همین همسایه که چند خونه با ما فاصله داره ماشین مورد علاقمو سوار میشه اینکه تو کارام نمیتونم موفق باشم حوصله هیچیو ندارم اینکه با ۹ میلیون زندگی کنم سخته وقتی ۲۰ میلیون چیزی نیست نمیتونم دیگه شاد باشم وقتی گشنم میشه دوست ندارم نون و پنیر بخورم و همیشه پول غذای خوب خوردن نیست گاهی میگم چرا اومدم زندگی کنم اگر فقط به بخور نمیر بود من ۱۴ سالمه بابام هم بازنشسته البته اگر سرکار هم بود بازم اوضاع خوب نبود چون حقوق رانندگی تعریف نداره دیگه نمیدونم فقط خستم
