دوستدارم سنگ قبرم یا مشکی باشه یا ازین رنگای زرد هست نارنجیه چه نمیدونم.
بعد هیچی روش ننویسند حتا تاریخ مرگ و اسم.
فقط یه شعر نوشته بشه با فونت ریز با این مضمون که مرا به گریه های دروغین بعد مرگ نیازی نیس کسی سرمزارم نیاد . چون تنها همدمم وقتی زنده بودم کسی بودکه پابه پام بود و اون شوهرم بود و همین برایم کافیست. حالا قسمت اولش رو به شعر درآوردم قسمت دومش رو هنوز فکر نکردم چطور به شعر بنویسم ولی دوستدارم همچین چیزی باشه . البته اگه ارامگاه قانونش اجازه بده که بشه بدون اسم و تاریخ دفن بشه آدم.
دلمم نمیخواد عکسم یا چیزی رو سنگ باشه و جای شمع و چیزی نداشته باشه فقط یه قلب خیلی کوچولو آخر شعر هک بشه . گل و ... هم نمیخوام بکارند کنار قبرم. چون میدونم شوهرم بعد مرگم نمیاد آرامگاه .چون میگه وقتی تو قلبت باشه دیگه نیازی به مزارش نداری. برای همین بقیه برام مهم نیستن چون وقتی زنده بودم آزارم دادن