من ۳۰ سالگی ازدواج کردم الان ۳۱ سالمه.
نه هرگز جگر گوشمو گرفتار همچین دنیایی نمیکنم بخاطر لذت و پیری خودم. وجدانم قبول نمیکنه جهان پر خطر ، مریضی و معلولیت و جنگ و هزار داستان دیگه و تولد و پیری و مرگ اجباری رو بهش تحمیل کنم.
مادر اگه مادر باشه، به بچه دار شدن به چشم سرمایه گذاری بلند نگاه نمیکنه که واسه دوران ناتوانی عصای دستش باشه. یا حتی به یک درجه تب دچار بشه.
پس رو ذات خودخواه بشر اسم فداکاری و از خودگذشتگی میذارن و ستایشش میکنن. مادری و پدری پس مسئول همه چیش هستی. اون نخواسته باشه ، تو خواستی که اون باشه.