به عنوان یه آدمی که بسیار عاطفی هستم و از همون ۱۸ ۱۹ سالگی نیاز به رابطه عاطفی و عاشقانه و احساسی رو داشتم خدمتت عرض کنم که هرجور میتونی حواست رو پرت کن
درس بخون شده پیام نور ولی برو دانشکاه
کلاسهای مختلف برو
باشگاه ورزشی برو و حتما ورزش کن حتی دویدن توی پارم
و نهایتا دنبال کار و استقلال باش
گروه دوستی باحال پیدا کن و حتی توی فضای مجازی هم که شده باهاشون مرتبط بمون و وقت بگذرون
وقتی سرت بند باشه نیازت به همسر کمتر میشه
و بذار حداقل سه چهار سال دیگه از الانت بگذره اون وقت با توجه به تغییرات و پیشرفتهایی که کردی هم موردهای بهتری برات میاد هم خودت از سر نیاز، احساسی تصمیم نمیگیری
من ۲۶ سالگی ازدواج کردم
و حال الانت رو هم تجربه کردم، ضمنا بزرگتر بشی و این سن بگذره این عطش ازدواج کمتر و قابل تحمل تر میشه عزیزم
اوف منم مثل تو بودم الان عین سگ پشیمونم
بعد ازدواج تنهاتر میشی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
